Plombières-les-Bains mei 2016

Hier volgt een kort reisverslagske van onze reis in de Vogezen.

Voor de tweede maal verbleven we in Plombières-les-Bains.

"La Petite Frida". http://www.hondenmeenaarfrankrijk.nl  Een superbestemming om te genieten met de honden.

De eigenaars, Ellis en René, zijn een Nederlands stel die alle gasten hartelijk ontvangen.

Ze hebben 2 Finse Lappenhonden, Mikkeli en Juula. Op aanvraag zorgen ze voor een heerlijk ontbijt en diner.

Naast hun eigen woning verhuren zij 2 woningen die los van elkaar staan en hun eigen omheinde tuin hebben.

De tuinen grenzen niet aan elkaar zodat je zeker de nodige privacy hebt.

Deze keer waren we eens zonder onze zoon Lennert. Hij bleef thuis en moeke kwam op hem letten. We verbleven

in huisje Boris.

Nadat we zondag van het ontbijt hadden genoten gingen we een eerste wandeling maken in het dorpje Fougerolles.

Dit staat bekend om zijn kersen. Voor de bloesem waren we een maandje te laat en voor de kersen een maandje

te vroeg :(      Toch een heel prachtige wandeling tussen de kersenbomen, bossen en kleine veldwegen.

De volgende 2 dagen voorspelden ze veel regen maar toen we maandag opstonden viel het toch goed mee.

De temperatuur was wel gezakt naar 8°. Maar we hadden natuurlijk de winterjas mee.

Opnieuw een flinke wandeling dus, nu in de buurt van Girmont-Val-d'Ajol.

Wel regelmatig een buitje gehad maar de prachtige omgeving maakte alles goed.

Dinsdags ging de temperatuur toch opnieuw de hoogte in maar weer regelmatig een buitje. Maar dat hield ons niet tegen.

Deze keer zakten we af naar Vagney. Meer bepaald naar een feeërieke waterval "Saut du Bouchot".

In het begin een flinke klim maar voor de rest niet zwaar. Alhoewel je hier nauwelijks vlakke stukken hebt.

Maar daar komen we dan ook voor naar de Vogezen.

Op woensdag hadden we een uitstapje gepland richting La Bresse.

We stonden op met goed weer en de temperatuur schoot de hoogte in naar een 20°. Ons vertrekpunt was

het dorpje Wildenstein. Maar toen we over de Col du Bramont reden kwamen we in de dichte mist terecht.

Eventjes teruggereden en in het dorpje Planois een pittige wandeling uitgestippeld.

Het Christusbeeld op de "Haut du Roc" was onze bestemming. Stevig klim-en daalwerk ook natuurlijk.

De bewegwijzering van de wandelpaden is in de meeste gevallen zeer goed. En bovenal scheen hier het zonnetje wel.

In de namiddag was het even kicken geblazen in La Bresse op het domein http://www.bol-d-air.fr/

Het was een fantastisch gevoel op de Fantasticable. Je voelt je als een roofvogel in glijvlucht over de bomen.

Een aanrader!!!!! Zie video's (het korte filmpje ben ik zelf, het 2de algemeen, eerste 3min. gaan over de Fantasticable)

Na enkele slopende dagen, LOL, genoten we van een welverdiende rustdag in de tuin met een prachtig zonnetje en 24°.

Opeens werd in de namiddag ons zen-momentje verstoord door geruis in het struikgewas. De honden waren opeens alert.

Uit het niets kwam een slang te voorschijn.En geen kleintje, ongeveer 1,20m. Toen de honden dichterbij kwamen draaide

ze zich vliegensvlug om en siste naar de honden die direct doorhadden dat ze niet dichterbij konden komen.

Toen de rust was weergekeerd kwam ze terug tevoorschijn. Vliegensvlug mijn camera genomen en een filmpje gemaakt.

Ik wou nog even snel een foto nemen maar toen keerde ze zich tegen mij en siste en haalde uit zoals

een echte slang op National Geographic. Ze verdween echter snel en enkel een foto kunnen nemen van haar staart.

Na wat geGoogle bleek het een geelgroene toornslang te zijn.

Familie van de Gladde Slang maar totaal ongevaarlijk. Ze hebben wel een agressief karakter. Dat hebben we gemerkt.

Ze kunnen enkel wat schrammen veroorzaken. Zie bij video's.

's Avonds hebben we een lekker hapje gaan eten in Gérardmer. Eigenlijk al voor mijn verjaardag van de dag nadien.

Brasserie Grizzly leek ons wel iets tof en dat was het ook.Kei lekker en met unieke gerechtjes. http://brasserie-du-grizzly.fr/

Nadien nog het casino binnen gegaan en we hadden onze menu terug verdiend. :)

Op vrijdag trokken we naar de hoogste berg van de Vogezen, Le Hohneck op 1363m hoogte. Prachtige vergezichten en

zelfs nog sneeuw op sommige plaatsen. En daar waren ze dan in de diepte: Gemzen, ikke superblij!!!!!!!!!!!!!

Nadien nog lekker gegeten bij een Italiaan in Gérardmer.

Aan alle mooie liedjes komt spijtig genoeg een eind.....We hebben echt genoten van de prachtige natuur.

Verschillende reeën, herten, 2 vossen, prachtige vogels en mooie bloemen hebben ons pad gekruist.

Onze honden zijn bekaf en hebben een reuze tijd beleefd in de Vogezen. Dus volgend jaar terug want er is nog veel meer om te ontdekken.